1

+ راستش ذهنم چند وقتی هست که درگیره آینده هست 

درسای ارشد هم سخت تر از اون چیزی هستن که در نگاه اول به نظر میرسیدن وهم سرعت پیشرفت من کمتر از اونی هست که انتظار دارم 

میدونم که همین الان با همین فرصت کم  به خودم سختی به اندازه کافی بدم میتونم تا اردیبهشت یه دانشگاه خوب قبول بشم لازمه اش کنار گذاشتن همه چیزایی که نوعی distraction اند

پایگاه رفتن کلی از انرژیم را الکی میگیره :(  چقدر کشور بیخودیه ایران جایی که وقت و عمر انسان ها ارزش نداره 

شاید واسه کسی که هدف نداره توی زندگی و داره ول میچرخه شرایط خدمتی من ایده آلش باشه اما من که کلی کار دارم هر ثانیه که داره سپری میشه کلی هزینه هست و باید روی آینده ام سرمایه گذاری بشه 

+ درگیری ذهنی دیگه ام نظم دادن به شرایط و درست کردن رابطه ام با آدماست.

+ برای رویا نمیدونم که پسر خوبی هستم یا خواهم بود یا اینکه 

بخشی از نگرانی های من واسه نظم دادن به شرایط  زندگی بر میگرده به همین 

نیازه که شغل خوب داشته باشم 

در آمد و خریدن ماشین